Tim Finoulst - Patrick Steenaerts (B) Jazz...Blues & Rock De Wolwinkel Geel (23-02-2020) reporter: Freddie & photo credits: Rootsville info club: De Wolwinkel info band: Tim Finoulst - Patrick Steenaerts © Rootsville 2020

Na onze "Saturday Night Out" in JK 't Hoekske te Gierle leek het er in eerste instantie op dat zondag een snipperdag zou gaan worden. Dit was dan weer zonder mijn compagnon de route gerekend want die was beginnen surfen op smoelenboek en plots was daar een emergency call voor "De Wolwinkel" te Geel. Voor mezelf was dit bijzonder levendige café nog een primeur. Op de affiche stonden "Tim Finoulst & Patrick Steenaerts" en daar ik wel fan ben van de jazzy gitaar van Tim was ik zo vlug overtuigd om richting Geel te trekken. Nee, niet naar de "Kolonie" maar naar "De Wolwinkel" ;-)

In een mum van tijd zat het café boesjevol met allerlei pluimage, maar vooral met een muzikaal luisterend publiek die hier hun zondagavond zouden gaan doorbrengen. Het carnaval gedruis was al gaan liggen op een enkele wulpse verdwaalde ziel na. Nog propel volk met Lazy Horse aka Raf Timmermans die ook belangstelling toonde voor deze "Guitar Maetro's". Het was al een tijdje geleden dat ik Tim Finoulst nog mocht aanschouwen dus een kleine babbel was op zijn plaats. Patrick Steenaerts is ook voor mij dan weer een onbeschreven blad maar Tim verzekerde me dat het "Top" zou gaan worden. Op de vraag wat ze gingen spelen was het antwoord dan weer overduidelijk, van alles :-) Ook schaapherderin Gerlinde zag het helemaal zitten en zo waren we met z'n allen klaar voor de parlando tussen een "Elferlink" en een "Gibson", beiden van het type hollow body guitars.

Opener was "Tell Me Why" en als Neil Young nu zou kunnen horen hoe jazzy zijn nummer hier klonk zou deze zonder meer een carrière switch in overweging nemen, allee ge moet het ook nog kunnen hé. Tijd voor een blueske dan met "l'Air des Sens" en als een jazzman spreekt over een buesje dan verstaan wij daaronder Jazz. Iedereen meteen onder de indruk van deze poëtische conversatie tussen Tim en Patrick en daar zijn geen woorden bij nodig. Buiten de al gekende solomomenten van beiden tekende Tim Finoulst hier ook voor de baslijnen op zijn sixstrings.

Plots kreeg er één iemand het schaamrood op de wangen wanneer Patrick het volgende nummer aankondigde als "For Gerlinde". Het moet toch beroerend zijn wanneer een klasbak als deze Patrick Steenaerts een nummer voor je komt te schrijven. De beide gitaar-virtuozen vervolgden dan met "Under Com". Het was ondertussen ook al duidelijk dat bij ieder nummer de tijdslimiet van een Eurosong nummer al lang was verstreken maar geen enkele muzikale ziel die zich hieraan kwam te ergeren.

De jazz sfeer lieten ze dan even aan de kant en maakten met "Freight Train" tijd voor een "Electrified Hillbilly" moment. Elizabeth Cotton schreef deze Folk klassieker al op 12-jarige leeftijd in 1906, so they told. Woorden waren ook hier weer overbodig en zo kende de interactie met de aanwezigen alweer een hoogtepunt.

Dat Patrick en Tim fan zijn van Neil Young konden we aan de levende lijve ondervinden toen de heren een beklijvende versie van "After The Goldrush" kwamen neer te zetten. More Young? Allee vooruit en daar was dan "Rockin' In The Free World" en kwamen daar spontaan enige lyrics opduiken bij de fans. Zelfs deze waanzinnige rocksong uit 1989 brachten ze hier met een jazzy maar ook psychedelisch getint jasje.

Alleen spijtig dat ze toe waren aan hun laatste nummer en met "Gypsy Samba" ging het spreekwoordelijke dak er hier dan toch af. Een encore is dan ook verplichte kost hier voor "Tim Finoulst & Patrick Steenaerts" en gingen ze er hier zo uit met "Pipe Down", een jazzy en funky ode aan Nashville. Tot zover deze twee uur durende "Masterclass gitaar" en dit zonder koffiepauze...en jawel ook zonder partituren :-). Straffe kost van deze twaalf snaren! Dankoewel Tim, Patrick en "De Wolwinkel".